Zanim Będę Przedszkolakiem- czyli o Adaptacji słów kilka…
Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej to przełomowy moment w życiu każdego dziecka. Dla wielu z nich to pierwszy kontakt z grupą społeczną. Początki pobytu dziecka w przedszkolu to trudny okres i sprawdzian zarówno dla dzieci jak i ich rodziców, którzy niejednokrotnie motywowani miłością utrudniają swoim postępowaniem spokojniejsze zaakceptowanie przez dziecko nowej w ich życiu bardzo stresującej sytuacji.
Każde dziecko jest inne, dlatego proces adaptacji do nowego środowiska może przebiegać różnie. Jeżeli po wejściu do budynku przedszkola dziecko szybko się uspokaja, z ochotą wchodzi do sali, wtedy nie ma powodu do lęku przed rozłąką. Ale nawet i wtedy rodzice powinni wiedzieć, że dziecko, które dotąd chętnie przychodziło do przedszkola np. po pewnym okresie może zacząć płakać. Wtedy należy to przetrwać. Są również i takie dzieci, które płaczą przez pierwszy okres pobytu w przedszkolu, a po pewnym czasie tak dobrze się tu czują, że nie chcą wracać do domu.
Proces adaptacji dziecka do przedszkola w znacznym stopniu ułatwia również posiadanie przez dziecko umiejętności w zakresie prostych czynności samoobsługowych takich jak: jedzenie, mycie i wycieranie rąk i twarzy, ubieranie i rozbieranie się, komunikowanie swoich potrzeb.
Aby złagodzić dyskomfort rozstania, zmniejszyć do minimum negatywne emocje dziecka wynikające z nowej sytuacji, przygotowaliśmy dla rodziców kilka rad ułatwiających proces adaptacji ich pociech w przedszkolu.
Udana adaptacja do grupy przedszkolnej ma istotne znaczenie dla dalszego rozwoju dziecka. Dzięki odpowiedniemu przygotowaniu można w istotny sposób ułatwić dziecku wejście w jego „nowy świat” – w świat przedszkola.
Dla rodziców to też duża zmiana. Być może pierwszy raz w życiu muszą obdarzyć zaufaniem instytucję społeczną i powierzyć jej opiece swoje maleństwo. Ważne, by robili to w przekonaniu, że smyk poradzi sobie w grupie. I że nawet jeśli doświadczy w przedszkolu pewnych trudności, posłuży to jego rozwojowi, a nie będzie dla niego krzywdą. Jeśli będziesz bać się o dziecko, ono to wyczuje i w chwili rozstania wpadnie w rozpacz. Co robić, by do tego nie doszło?
10 SPOSOBÓW BY DZIECKO CHĘTNIE CHODZIŁO DO PRZEDSZKOLA „POZYTYWKA”
1. Pokaż, że przedszkole to normalna sprawa
Chodzenie do przedszkola traktuj jak zupełnie naturalną sprawę, a nawet pewien atrybut dojrzałości. Tłumacz malcowi, że podobnie jak tata chodzi codziennie do pracy, a siostra do szkoły, on na tyle duży, by mógł wreszcie chodzić do przedszkola. Bądź cierpliwa, a już niedługo dziecko będzie chętnie chodzić do przedszkola.
2. Nie zostawiaj dziecka w domu bez powodu
Przerywanie rytmu chodzenia do przedszkola kilkoma dniami „odpoczynku” u babci lub cioci przedłuża tylko niepotrzebnie okres adaptacji.
3. Opowiedz o swoich o miłych wspomnieniach
Chodziłaś do przedszkola i masz miłe wspomnienia związane z tym okresem? Opowiedz o tym dziecku! To sprawi, że będzie chętnie chodziło do przedszkola.
4. Zwróć uwagę, w jaki sposób mówisz o przedszkolu
„Już możemy wracać do domu” ma inny wydźwięk niż „Teraz idziemy do domu”. Niby różnica niewielka, a jednak pierwsze zdanie sugeruje, że przedszkole jest dla dziecka sytuacją przymusową, a drugie nie. W rozmowach, nawet toczonych między dorosłymi, ale w obecności dziecka, staraj się podkreślać dobre strony przedszkola.
5. Nie odbieraj maluchowi prawa do własnej oceny przedszkola
Nie ma sensu przekonywać go, że Jaś, który poszturchuje inne dzieci jest miły, nawet jeśli jest synem naszej najbliższej przyjaciółki, a barszczyk pyszny, choć smyk go nie cierpi. Pozwólcie dziecku się wyżalić i starajcie się podtrzymywać je na duchu.
6. Jeśli pojawią się problemy, porozmawiajcie o nich
Porozmawiajcie ze smykiem o trudnych sytuacjach, które mogą się zdarzyć w przedszkolu. Zapewnijcie go, że w takich chwilach może zaufać paniom w przedszkolu, tak samo jak mamie czy tacie.
7. Ubierz dziecko wygodnie
Ubranie przedszkolaka powinno być komfortowe i nie sprawiać kłopotów. Sprawdzą się spodnie sportowe, na gumkę, swetry lub dresy z rękawami łatwymi do podciągania. Pod sweter lub bluzę najlepiej założyć koszulkę z krótkim rękawem. Do zabawy na terenie budynku dziecko powinno mieć kapcie. Zarówno one, jak i buty zakładane na spacer, powinny być zapinane na rzepy.
8. Nie przedłużaj rozstania
Pożegnanie powinno odbywać się bez pośpiechu, ale też bez zbędnego przedłużania momentu rozstania. Twój pobyt w sali z dzieckiem przedłuża jego niepokój związany z rozstaniem, które i tak przecież nastąpi, a także utrudnia nawiązanie pełnego kontaktu z innymi dziećmi. Dlatego najlepiej pozostawić dziecko pod opieką nauczycielki, która zorganizuje mu czas. Dzięki temu nawet bardzo rozpaczający przy rozstaniu maluch szybko się uspokoi, oswoi i nawiąże kontakt z rówieśnikami.
9. Odprowadzanie powierz tacie
Jeśli dziecko przy pożegnaniu z mamą płacze, lepiej będzie kiedy odprowadzi je tata. Rozstania z tatą są z reguły mniej bolesne.
10. Nie wycofuj się, nigdy!
Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu. Jeśli zrobisz to raz, będzie wiedziało, że łzami może wymusić wszystko! Jeśli malec chce może natomiast zabrać do przedszkola swoją ulubioną zabawkę, pozwól mu na to. Kontakt z nią da dziecku poczucie bezpieczeństwa.